hejîro

Kayıtlar

2018 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

- Eylül 17, 2018

'Helbest giriyê min e' Vebêjera xeman, jineke xweşik Fatma Savci. Gava behs li ser helbesta modern a kurcmancî dibe, navê wê di nav şairên şareza de tê hildan. Helbet ne belesebeb ew nav tê hildan. Ew mîna darekê ye, xwedan fêqiyên xweş e. Dareke wisa ye, qurm berdana raboriya xwe, texlît texlîf fêqiyan digihîne bo siberojê. Axek heye jê re mesken da ku mêweyên wê ji tavê têr, ne xerîbe avê, tehm miz, şîrîn bin. Lê tirşî û tehlî jî ji wan ne kêm e. Lewre ew li wê axê, li Kurdistanê lûsiye. Pal xweş daye ewran ji stêrkan ristan dirêse. Xwe ji kiteke xuricî jî nahêle. Behsa navan dike, kêliyekê ji jîyana xwe dide, bîranînekekê dibêje. Lê herî zêde êşbêjiyê dike. Helbestên wê bi dizî li dora me digerin, bi xafilî di nav xelekekê de me asê dihêlin. Ez nikarim xwe qure bikim û rabim bibêjim, wele ez filan felsefê, hestê yan jî filan tiştê didim xwendevanên xwe. Lê ez dizanim, ez ji dil dinivîsim. Em kêliyekê bi Fatma Savci re li ser jiyan û helbestvaniya wê ax

Devamı

- Eylül 16, 2018

Ji Nisêbînê efsaneyek Hozan Kilamedîn Ez biribûm qereqolê û dawet wilo mabû li meydanê. Wele min dî Elîk hat ez jî li hundirê qereqolê bûm. Go, rabe derkeve. Min go, yaw ma dihêlin ez derkevin. Wele mi dî, pasek li derî xist, kete hindirû. Go, yaw hûn çilo hozanê me digirin. Ma qey hûnê zimanê me jêkin. Herçî Nisêbîn e, bi xweragirî û renginiya berxwedana li dijî dagirkeriyê bi nav û deng e. Ev yek helbet nî ş aneye hevgirtina xelkê li bajêr e. Ji ber jîngeheke pirr ne mezin e, mirov dikare kodên vê civakbûnê bi hesanî ji raboriya xwe yan jî ji kesên li bajêr gihayî, vere ş îne.   Civakbûna çak bivênevê weke kodekê bi xwe re raboriyeke hevbe ş diafirîne. Hevbe ş î jixwe hacet bi pênasekirinê nîne. Lê gava mirov ti ş teke hevbe ş a rabirdûyê texeyul dike, ji bîranînên ş exsê xwe dest pê dike.   Carinan ez ji xwe re li ser van kodên hevbe ş ên xelkê Nisêbînê difikirim ka çiyê kevz neg

Devamı

- Temmuz 17, 2018

Xwediyê helbesteke Reşbelek Cemîl Denlî Mixabin mirov di destê serdestiya peran de, bûne wek meymûnên ku her roj daristanên wan tên birrîn û tevaya jiyana xwe li pey dîtina çend heb mûzan xerc dikin. Ji ber vê yekê helbest ne bi zimanê xwe yê hatiye nivîsandin ne jî bi yê wergerê tên xwendin ku kanibin bibin pir.

Devamı

- Temmuz 16, 2018

Li kolanên Krakovê olana dengbêjan Li Krakova Polonyayê heftayê borî bi beşdariya dengbêjên Kurd mihrîcana şanoyên li kolanan li dar ket. Dengbêjên Kurd bi olana xwe newayên stranên Kurdî gihandin beşdaran ku gelekî li xweşiya xelkê çûye.

Devamı

- Mayıs 21, 2018

Ez xwe mîna katibekî dibînim Bala xwe bidê derdê wan ne avakirina edebiyateke bi qalîte ye. Derd û xemên wan bûye êsîrê egoyên wan e. Mîna rêxistinekê tevdigerin. Li ser hev dû nivîsan dinivîsin, pesnê pirtûkên hev didin, ji ên ne ji fikira wan in re girtî ne, dema organîzasyonek pêk tê tenê bangî hevalên xwe dikin...

Devamı

- Ocak 28, 2018

Kitabı gözünden tanımak Danimarka’nın başkenti Kopenhag’ta, 2000 yılında Ronni Abergel tarafından, marjnalize olmuş topluluklar arasında sohbeti teşvik etmek ve sosyal değişimi geliştirmek amacıyla Human Library projesi başlatıldı. Danimarka’nın başkenti Kopenhag’ta, 2000 yılında Ronni Abergel tarafından, marjnalize olmuş topluluklar arasında sohbeti teşvik etmek ve sosyal değişimi geliştirmek amacıyla Human Library projesi başlatıldı. Proje, insanları ‘kitap’ olarak anlatacak ve onlardan öğrenecek bir hikayeyle deneyimli insanları ‘ödünç’ hale getirmeye teşvik ediyor. ‘Human Library’ (İnsan Kütüphanesi) 17 yıl içinde çok sayıda ülkede yüzlerce insanı açık hava kütüphanesi de diyebileceğimiz etkinliklerle bir araya getirmeyi başardı. İnsan kütüphanesi Gazetemize bilgi veren projenin mimarı Danimarkalı Ronni Abergel, 85 ülkede projelerinin faal olduğunu söylüyor ve ekliyor: ’’17 yılda İnsan Kütüphanesini dünyaya yaymak için çalıştık ve bugün kar amacı gütmeye

Devamı

- Ocak 28, 2018

Hüzünlü bir efsane Qederê ve Dayikê gibi unutulmaz şarkılar seslendiren Eyşe Şan’ın ölümünün üzerinden 21 yıl geçti. Kürt müziğinin efsanevi kadın seslerinden Eyşe Şan’ın hayatı baskı, şiddet, sömürü ve sürgünle geçti. Kürtlerin kadife sesli sanatçısı Eyşe Şan’ın sürgün, hasret, baskı, acı ve mücadele ile geçen yaşamı son bulalı 21 yıl oldu. Kürt müziğinin efsanevi kadın seslerindendi… Eyşe Şan dediklerinde, radyonun başına toplanırdı cümle Kürtler. Yanık, kor gibi, kızıl kadife gibi bir sesi vardı. Bütün Kürdistan onun sesini duymak için yanıp tutuşurdu, ama kimse bilmezdi onun nasıl çileli bir hayat yaşadığını… Oysa tüm yaşamı sürgünde geçmişti. Amed’den Antep’e, oradan İstanbul’a, Almanya’ya, Bağdat’a, Hewler’e ve İzmir’e... Aramızdan ayrılalı tam 21 yıl geçti. Ölümünden sonra da üzerindeki baskı ve şiddet sona ermedi. 1996 yılında İzmir’de yaşamını kaybeden Eyşe Şan’ın son isteği olan Amed’e gömülme vasiyeti de yerine getirilemedi henüz. Sesiyle, duruşuyla, a

Devamı

- Ocak 28, 2018

Muzîka alternatîf jixwe nerazîbûnek e Ev stran berî her tiştî serpêhatiyek û bîranînek trawmatîk e. Ya dudoyê jî Strana ‘berxik’ bi metaforekê dibêje ‘ez va me!’. Muzîka Kurdî her ku diçe bi şêwaz û sewtên rengîn û nûwaz dewlemend dibe. Yek ji wan jî Xalit Tarî ye ku par bi albuma xwe ya ‘Sar’ re rê û rehekê bedew û cuda berda nav muzîka Kurdî. Di stranên wî de forma teatral jî hebû, tehma helbestê jî. Carna dibe ‘Berxik’ û tirs û xofa berxikeke ku di nav tariyê de wenda bûyî dide der, carna dibe ‘Pêpûkê’ û dibêje; “Li wê newalê çi bûbe pêpûkê bi me bû…”, carna jî dibe ‘Xorto‘ û hişyar dike: “Evîn ne heneko yî xorto rastgo yî”Hunermend Xalit Tarî dibêje divê gotinê stranan zimanê ku bêesil û bêçand e û bi lîteratûrek siyasî ku xwe naspêre lîteratûra edebî pak bibe û vê yekê lê zêde dike: “Muzîka Kurdî a nûjen zimanê helbestê bikarbîne ez bawerim wê bi giştî muzîka Kurdî bibe xwedî giyanek û xwe ji vê belengazî û lêwazîyê xelas bike.” Her wiha Xalit Tarî ji

Devamı

- Ocak 28, 2018

Jaro Elo şûr geheşte Elo Dino Mihemed Begê Mîr ku heta wê demê ti xeman naxwe, dikevê mitalan û tatêlan ka çawa dikare çareyekê ji Elo re bibîne ku ketiye kelehê li ber wî serî hildaye û mîrîtiya wî bi tiştekî nahesibîne. Xuşşş xuşş… Ev; nalîna avê ye ku bi hêrs perda guhan diqelêşe. Kesera Dîcle ya bi pêsîra xwe kavilan şîr dide. Şeveke mişt tarî ye. Asîmanê Dîcleya gewre pişkoka xwe ya roniyê noqî ewran kiriye. Di nav taristaneke sar û seqem de Gewre, bêsekin pêl bi pêl xwe li qurmê kavilekî ji kuçên reştarî dixe. Bi vê lêdanê her zixurê ji kavil dibe, wî werantir dike û bi xwe re bermayiyên qesra merxasekî di ava har de di xeniqîne. Av li aliyekî li kavilê qesra serhirdêr dixe. Bîra me û kirinên me jî li aliyê din li serpêhatiya vî merxasî dixin û bi ber jibîrbûneke ve dibin. Gelo ev kî ye? Ewê seri li ber Mîrê Bota, Mihemed Beg rakirî, Elo ye, Eloyê Dîn, Elo Dino ye. Kesên ku ev mêrxas sipartine bîra xwe ji xwe dizanin bê kî ye. Yên j

Devamı

- Ocak 28, 2018

Kürt edebiyatının dünyaya açılan penceresi Baxtiyar Ali 2016 yılının Kürt edebiyatı açısından en büyük başarı addedilebilecek gelişmesi Baxtiyar Ali’nin Almanca’ya çevirilen ‘Der letzte Granatapfel’ romanının 6 ay içinde 4 baskı yapması ve Litprom’un hazırladığı en iyi roman listesinde ilk sırayı yer alması oldu. Almanca edebiyat dünyası son dönemlerde Kürt romancı Güney Kürdistanlı Baxtiyar Ali’nin Almanca’ya ‘Der letzte Granatapfel’ (Dünyanın son narı)’ romanını tartışıyor. Almanca ilk basımı bu yılın mayıs ayında yapılan roman kısa süre içinde 4 baskı yaptı. Roman için yapılan yorumlarda böyle güçlü bir eserin ve yazarın yıllardır nasıl keşfedilemediği sorusu yüksek sesle soruluyor. Eleştirmenler tarafından Kürt edebiyatının ‘en iyi romancısı’ payesi verilen Baxtiyar Ali’nin başarısı Kürt edebiyatında yeni tartışmalara kapı aralayacağa benziyor. Kürt öykücülüğünün önemli ismi Şêrzad Hesen, Baxtiyar Ali hakkında şunları diyor: “Baxtiyar Ali’nin Nobel Edebiy

Devamı

- Ocak 28, 2018

Bextê Kurdan yê domdar: Gerîneka Guernicayê “Têkçûn” bo me Kurdan carinan bû berxwedan, carinan bo me bû serhildan, carinan jî bû qehr, merez… Ne tenê bo nifşekî, heta şer bi dawî nebe, Kurd nebe xwedî nasnameyekê fermî, her wê “têkçûn” di jiyana me de hebe, wê her koçberî, sirgun, qetlîam ji me kêm nebe. Bi her roja em li pey xwe dihêlin re deryaya romannûsiya Kurdî nexasim jî ya Kurmancî bi reng û têhnên nû dewlemend dibe. Ji van rengên yek jî bi romana xwe ya yekemîn a bi Kurmancî “Gerîneka Guernîcayê“ Yildiz Çakar e ku me di wêjeya Kurdî de ew bi helbestên wê nas dikir. Roman li Baxlar a Amedê dest pê dike û bi koçkirina karektera sereke Lîsa re li xerîbiyê digere. Naveroka romanê bi ‘bîr-hafiza’ ya Kurdan hatiye dagirtin ku di nav de ji kuştinên li nava kolanan, Newroza Cizîrê ya sala 1992’an bigere ta kuştina Ceylan Onkol a ku hîn pîtika dayika xwe bû, hene. Her çiqas ev bûyerên gelemper hebin jî roman qet di bin têsîra wan de nemayê û bi hûrgiliyên xwe

Devamı